του Κωνσταντίνου Μάμαντος (LL.B, LL.M)

Οι συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα αποτελούν συχνό φαινόμενο, αφού το Κράτος προς εξυπηρέτηση των διάφορων αναγκών του καταφεύγει σε λύσεις που του παρέχει ο ιδιωτικός τομέας. Ως αποτέλεσμα τούτου, είναι φυσικό μεταξύ των δύο φορέων να προκύπτουν συμβάσεις είτε για την εκτέλεση έργων, είτε για την παροχή υπηρεσιών και/ή προϊόντων.

Μία από αυτές τις περιπτώσεις, ήταν και αυτή όπου η Κυπριακή Δημοκρατία στην προσπάθεια της να ενισχύσει τον νευραλγικό τομέα της Εθνικής Φρουράς με αδιάβροχου τύπου σκηνές, προκήρυξε σχετικό διαγωνισμό τον οποίο εν τέλει κατακύρωσε σε μια ελληνική εταιρεία με πολυετή εμπειρία σε τέτοιου είδους θέματα, αφού για χρόνια εξυπηρετούσε τον Ελληνικό Στρατό.

Τα δύο μέρη, προς διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, αλλά και των υποχρεώσεων τους προχώρησαν στην υπογραφή σύμβασης έναντι συγκεκριμένου ύψους ποσού. Επιπλέον, η σύμβαση προέβλεπε ημερομηνία παράδοσης των σκηνών, καθώς επίσης και κυρώσεις στην περίπτωση που οι σκηνές δεν παραδίνονταν εντός του προβλεπόμενου χρόνου. Ακόμα, προέβλεπε τη διενέργεια εργαστηριακών ελέγχων επί των σκηνών, καθώς επίσης και άλλων ελέγχων, ώστε να διαφανεί αν υπήρχαν αποκλίσεις από τις συμφωνηθείσες προδιαγραφές. Τέλος, στη βάση πάντα των όρων της σύμβασης, παρεχόταν το δικαίωμα στο Κράτος, αν ήθελε διαφανεί ότι οι σκηνές παρουσιάζουν αποκλίσεις από τις συμφωνηθείσες μεταξύ των μερών προδιαγραφές, είτε να αποφασίσει να απορρίψει τούτες, είτε να αποφασίσει να τις αποδεχθεί, πλην όμως με μειωμένη τιμή.

Στην πορεία της συμφωνίας όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά και/ή στην βάση των όρων αυτής. Πέραν από το γεγονός ότι υπήρξε 15 ημερών καθυστέρηση στην παράδοση των σκηνών από την εταιρεία, οι αρμόδιοι λειτουργοί του Κράτους που ανέλαβαν την αποπεράτωση της όλης διαδικασίας αποφάσισαν στην αποκοπή του ποσοστού των 6% από το τελικό ποσό που η εταιρεία θα λάμβανε ως αντάλλαγμα από την παράδοση των σκηνών. Η συγκεκριμένη μονομερής αποκοπή μεταφράστηκε από το Κράτος ως «αποκλίσεις από τις καθορισθείσες προδιαγραφές» και εν τέλει εμβάστηκε στην εταιρεία το ποσό της συμφωνίας μειωμένο κατά 6%.

Το όλο ζήτημα οδηγήθηκε στα Δικαστήρια, αφού η ελληνική εταιρεία διαφώνησε με την εν λόγω αποκοπή και καταχώρησε αγωγή σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, διεκδικώντας το υπόλοιπο ποσό της σύμβασης το οποίο αναλογούσε στο 6%. Ο βασικότερος ισχυρισμός που η εταιρεία προώθησε ενώπιον του Δικαστηρίου, ήταν πως οι όροι της σύμβασης και το εφαρμοστέο κανονιστικό πλαίσιο δεν έδιδαν το δικαίωμα στους λειτουργούς του Κράτους να προβούν σε μονομερή αποκοπή χρημάτων λόγω αποκλίσεων.

Την ως άνω θέση της εταιρείας συμμερίστηκε δια της απόφασης το εκδικάζον Δικαστήριο, το οποίο στην υπέρ της εταιρείας απόφασή του υπέδειξε πως εκείνο που πραγματικά επέτρεπαν οι όροι της συμφωνίας και το κανονιστικό πλαίσιο ήταν πως στην περίπτωση που οι αρμόδιοι λειτουργοί του Κράτους έκριναν τις όποιες αποκλίσεις ως επουσιώδεις και ως μη επιφέρουσες ουσιαστικό κόστος για το Κράτος, να εισηγούντο αποδοχή των προμηθειών με μειωμένη τιμή, καταγράφοντας τούτο σε ειδική έκθεση, την οποία και θα παραπέμπαν σε άλλο αρμόδιο όργανο για τη λήψη τελικής απόφασης ως προς το πώς θα ενεργούσαν.

Ουσιαστικά, το Δικαστήριο κατέληξε πως στη βάση της γραμματικής και συνήθους ερμηνείας των λέξεων που προνοείτο στον επίδικο όρο της σύμβασης, δεν αναγνωρίζεται στην Δημοκρατία το δικαίωμα μονομερούς αποκοπής χρημάτων από το τίμημα αγοράς της σύμβασης.

Ενόψει των πιο πάνω το Δικαστήριο έκρινε την συγκεκριμένη αποκοπή ως εντελώς αυθαίρετη και διέταξε την επιστροφή του ύψους της αποκοπής στην εταιρεία.

Την παρούσα περίπτωση χειρίστηκε με επιτυχία το γραφείο μας, η υπεράσπιση δε που προέβαλε η Κυπριακή Δημοκρατία αντικρούστηκε επιτυχώς, κατορθώνοντας έτσι να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της ελληνικής εταιρείας.

Σημείωση: Τα πιο πάνω αποτελούν μια γενική θεώρηση επί του νομικού ζητήματος. Για περισσότερη ενημέρωση καλό είναι οι ενδιαφερόμενοι να επικοινωνήσουν με το γραφείο μας.